100 popularnych osób zmagających się z depresją

Depresja jest demokratyczna. Dotyka ludzi w każdej grupie społecznej. Nie warto się jej wstydzić. Poznaj znanych i lubianych w Polsce i na świecie, którzy zmagali się z chorobą. Piosenkarki i piosenkarze, aktorki i aktorzy, sportowcy, naukowcy, politycy czy celebryci. 

Nie warto się wstydzić depresji. Obawiać się stygmatyzacji. Kiedy boli nas ząb idziemy do dentysty, kiedy mamy problemy z sercem udajemy się na wizytę do kardiologa, a kiedy cierpimy z powodów psychicznych powinniśmy udać się do psychiatry. Zanim będzie za późno. Poniższa lista pokazuje, że można z pomocą ekspertów poradzić sobie z depresją i wieść dobre życie, choć prawda jest też taka, że nie zawsze się udaje. Niekiedy chory czeka zbyt długo, dlatego jeśli czujesz od dłuższego pustkę w życiu i smutek idź do psychiatry lub psychoterapeuty i porozmawiaj o tym co się dzieje w twoim życiu. Być może i ty potrzebujesz pomocy. 

Pomóż sobie (lub komuś, kogo znasz) posłuchaj rozmowy z Mateuszem Kawką, psychiatrą: 

Popularni z depresją w Polsce 

Piosenkarka Kasia Kowalska „Dla mnie szklanka może być do połowy pełna, ale za to wypełniona trucizną. Mam taką naturę, że zawsze widzę ciemne strony (…). Nie umiem się do końca niczym cieszyć” – wyznała kilka lat temu w wywiadzie dla „Vivy!”.

Sebastian Fabijański w książce „Bóg w wielkim mieście” opowiedział o zmaganiach z depresją. „Depresja to określenie medyczne, ale tak to można nazwać. Codziennie budziłem się z poczuciem braku jakiegokolwiek sensu (…) Odizolowałem się wtedy od całego świata. Nie chciałem się z nikim spotykać” – mówił aktor. 

Zofia Zborowska-Wrona także szczerze opowiedziała o depresji. „Pamiętam, jak leżałam na łóżku nieruchoma i miałam wrażenie, że zalewa mnie czarna maź (dosłownie) bezsilności i smutku. Nie byłam w stanie się ruszyć, łzy leciały mi ciurkiem, przestałam jeść… I to był moment, w którym zdałam sobie sprawę, że mimo gigantycznego wsparcia męża, rodziny i przyjaciół, nie dam rady. Nie bójcie się prosić o pomoc. Dbajcie o siebie i swoje zdrowie psychiczne. Psychoterapeuta lub psychiatra w dzisiejszych czasach to nie wstyd” – napisała na Instagramie. 

Małgorzata Foremniak również walczyła z depresją. „Zawsze jest moment krytyczny. Możesz utonąć albo się wynurzyć. Któregoś dnia nad ranem pomyślałam: »Czy kogoś obchodzi, że w jakimś pokoiku jest strzępek kobiety i wali łbem o mur? Do kur… nędzy, Foremniak, albo wóz, albo przewóz!«. Każdy kryzys jest szansą na powtórne narodziny. Jestem przykładem, że można z tego wyjść” – powiedziała w wywiadzie dla „Twojego Stylu”.

Michał Malitowski, juror programu “Taniec z gwiazdami” kilka lat temu po raz pierwszy opowiedział o depresji. Wyznał, że nawet planował samobójstwo. „Czułem, że nic nie czułem. Czułem absurd świata, niechęć do życia, totalne rozłożenie. (…) Zgłosiłem się do lekarza, jak już nie mogłem żyć. Gdy poszedłem do niego pierwszy raz, odpuściło wszystko, zrezygnowałem” – mówił w audycji Radia Zet „Niezły pacjent”. Malitowski cierpi także na chorobę afektywną dwubiegunową. 

Maria Peszek jakiś czas temu opowiedziała o depresji. „Czułam się, jakby ktoś mi wyjął wtyczkę z kontaktu. Przez rok wszystko było bólem i chaosem. Chciałam umrzeć” – mówiła artystka na łamach „Polityki”.

Edyta Pazura „Myślałam, że po tym wszystkim, nic mi już nie zaszkodzi i przyszła ona… Pani Depresja. Wiem, że depresja nie musi przyjść wtedy, kiedy jest źle. Czasami wystarczy mały impuls. Myślałam, że po moich doświadczeniach jestem jak czołg – niezniszczalna” – opowiedziała żona Cezarego Pazury na YouTube.

Katarzyna Cichopek przeżyła moment załamania po porodzie. „Miałam poważny kłopot. Przeżyłam koszmar. Bardzo długo wracałam do formy – tak fizycznej, jak psychicznej. Co więcej, wszystkie mamy dookoła zapewniały mnie, jak to jest pięknie i wspaniale, gdy już urodzi się dziecko, a ja, ku mojemu przerażeniu, wcale tego nie czułam. Miałam do siebie pretensje o to, że nie jest tak, jak być powinno. Uznałam, że jestem po prostu gorsza od innych” – powiedziała aktorka w rozmowie z „Na żywo”.

Justyna Kowalczyk jakiś czas temu mówiła: „Od ponad roku mam zdiagnozowane stany depresyjne. Od ponad półtora roku walczę z bezsennością. Może by się zebrało kilkadziesiąt nocy, które w tym czasie normalnie przespałam. (…). W pewnym momencie byle posiłek bywał wystarczającym powodem do wymiotowania” – powiedziała w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”. 

Kayah przeżyła trudny czas po porodzie syna. „Przez pół roku miałam depresję poporodową. Mój syn płakał cały czas, przez pierwszy rok nie spał ani jednej nocy. Byłam wykończona” – powiedziała w rozmowie z „Vivą!”

Depresję można pokonać. Poznaj historię Miłosza

Edyta Bartosiewicz „W tym roku kończę ośmioletnią psychoterapię. Wcześniej wstydziłam się jako osoba publiczna prosić o pomoc. Pokazać się jako ta słaba, nic niewarta, kulejąca” – mówiła Edyta Bartosiewicz „Vive!” w 2013 r.

Justyna Nagłowska żona Borysa Szyca też zmagała się z depresją. „Ta choroba od lat nie jest mi obca. Dotyka też coraz większą liczbę ludzi. Po cichu zabiera ich z tego świata. Nie rozumieją jej bliscy cierpiących osób, jest często bagatelizowana – kwitowana stwierdzeniem – »Ogarnij się«. (…) Na czas trwania ciąży wycofałam się z poruszania tego tematu publicznie, dla naszego dobra, bo to zawsze generuje spore emocje” – napisała na Instagramie, będąc w ciąży z trzecim dzieckiem.

Dorota Stenka „Budziłam się rano i zanim otworzyłam oczy, chciało mi się płakać. Jakbym straciła sens życia. Smutek się nasilał, czułam, jak spadam na dno” – mówiła aktorka w wywiadzie dla „Twojego Stylu”.

Urszula Dudziak „Żyłam w obcym kraju, na innym kontynencie, z dala od rodziny. Ogarnęła mnie taka depresja i paraliż, że chodziłam w szlafroku i w kółko płakałam. Nie miałam jeszcze tego, co wykształciło się we mnie potem, po spotkaniu Jerzego Kosińskiego: systemu odpornościowego, który pozwoliłby mi z tego wyjść” – mówiła Dudziak w wywiadzie dla „Gali”. 

Bartek Jędrzejak, „Wiem, co to jest za walka i czym okupiona (…) Walczyłem pod opieką lekarza, psychologa i najbliższych. Wiedzieli tylko oni. Każde wyjście z domu, każdy program były jak wysokogórska wspinaczka. (…) Walka trwała ponad rok. Udało się. I Wam się uda. Nie bójcie się wizyt u lekarza, nie bójcie się wsparcia psychiatry i psychologa” – wyznał dziennikarz i prezenter telewizyjny. 

Agata Młynarska „Wiele razy zdarzało mi się nie mieć siły na nic, nawet na zmycie makijażu, na wstanie z łóżka. Działałam na automatycznym pilocie, z wyuczonym uśmiechem, który odczuwałam jako fizyczny ból. Bolało mnie zresztą całe ciało. Nie mogłam spać, budziłam się nad ranem z nieuchwytnym niepokojem, myślówą, drżeniem serca” – napisała na Instagramie. 

Małgorzata Potocka „Mnie bardzo pomogły rozmowy z psychoterapeutą, czytanie książek na ten temat. Potem aktywność fizyczna – przez lata biegałam codziennie po kilkanaście kilometrów… Na początku brałam też leki przeciwdepresyjne. Proszę, nie lekceważcie depresji!” – mówiła aktorka w rozmowie z „Na żywo”. 

Alżbeta Łęska „Choć nie wyglądam na kogoś, kto może mieć z tym coś wspólnego, to uwierzcie mi, że jest mi to bardzo bliski temat… Łzy, brak wiary w siebie, czarne scenariusze, ściśnięty żołądek i brak chęci wyjścia z łóżka – znam to bardzo dobrze, ale przez to, że miewam te momenty, pracuję nad tym, żeby znaleźć sposób, jak pozbywać się tego z głowy i znaleźć złoty środek, żeby nigdy nie wracały” – wyznała aktorka. 

Olaf Lubaszenko przeszedł depresję i zaapelował o niekierowanie się stereotypami. „Mógłbym napisać sporo o swoich doświadczeniach, ale nie chcę się »głupio wymądrzać«. Stereotypy, banały, obiegowe opinie, te wszystkie »weź się w garść« i »przestań się nad sobą rozczulać« bardzo szkodzą sprawie. Proszę, tylko żebyście poczytali o tej chorobie, bo może ktoś w waszym otoczeniu potrzebuje pomocy” – wyznał na Instagramie. 

Anna Wendzikowska walczyła z depresją po porodzie córki. Na Instagramie aktorka wyznała, że choroba zabrała jej bardzo ważną osobę w jej życiu.

Jak depresja może zmienić życie, także na lepsze opowiada Rafał Mrowicki, dziennikarz WP.PL


Julia Wróblewska często w mediach społecznościowych opowiada o walce z zaburzeniami psychicznymi. Młoda aktorka wspiera innych i pokazuje, że dzięki lekarzom i odpowiednim środkom farmakologicznym można pokonać wszelkie przeciwności. 

Katarzyna Cerekwicka wyznała, że zmagała się z depresją w trakcie studiów. Piosenkarka podkreśliła, że przetrwała ten trudny dla niej czas dzięki wsparciu najbliższych i pomocy lekarza.

Jarosław Kret „Bardzo długo nie docierało to do mnie. Nie zdarzało się nic, żeby do mnie dotarło, że mam problem. Po prostu spadał nastrój. Na depresję choruje się z dwóch przyczyn: albo jest to uwarunkowane genetycznie, albo przydarza się nam, gdy zaistnieje tzw. czynnik spustowy, czyli np. tracimy pracę albo bliską osobę w życiu. Wtedy zaczyna się spadek formy psychicznej. U mnie tak było, że straciłem ukochaną pracę” – wyznał kilka lat temu Jarosław Kret. 

Piotr Zelt „Kompletnie się rozlatywałem podczas tego pierwszego spotkania z lekarzem. Było to dla mnie strasznie krępujące, że nie jestem w stanie zapanować nad organizmem. Ostatnia rzecz, której bym chciał to, żeby ktoś mnie widział w takim stanie. To nie jest fajne dla mężczyzny, z którym coś takiego się dzieje na oczach drugiego mężczyzny” – mówił w rozmowie z magazynem „Show”. 

Filip Chajzer prowadzący „Dzień dobry TVN”. „Paradoksalnie pandemia, która dla wielu ludzi stała się przyczyną depresji, mnie uratowała. Wybuchła wtedy, kiedy miałem swój najgorszy czas. Bałem się wyjść z domu, bałem się ludzi. Maseczka stała się moją czapką niewidką. Zakładałem ją, czapkę z daszkiem, okulary przeciwsłoneczne i byłem niewidoczny. Ja wtedy w środku… nie żyłem” – wyznał w wywiadzie dla „Vivy!”. 

Aleksandra Hamkało aktorka po raz pierwszy terapię rozpoczęła kilka lat temu. Wówczas usłyszała następującą diagnozę: nawracające stany depresyjne z nerwicą lękową. „Stawiając tej chorobie czoła, krok po kroku odkrywałam swoje prawdziwe potrzeby i obawy. Leczyłam nie tylko depresję, ale też swoją relację z całym światem i z samą sobą. Moja terapeutka, gdzieś na początku naszej wspólnej drogi powiedziała, że »kiedyś będę wdzięczna za to doświadczenie«” – napisała na Instagramie.

Ralph Kaminski wokalista zachorował na depresję w 2017 r. „Po latach pracy nad sobą i nabieraniu wiedzy wiem, że w tej chorobie nie ma lepszych czy gorszych. Kimkolwiek jesteśmy, wszyscy jesteśmy równi i każdy tak samo zasługuje na wsparcie. Każdy ma swoje Mount Everest – dla mnie w trakcie choroby były nim występy sceniczne, dla kogoś może to być, pozornie banalne, wstanie z łóżka albo odważenie się, by poprosić o pomoc. I właśnie odwaga, by poprosić/sięgnąć po pomoc jest czymś ogromnie ważnym. Dlatego mówię o tym głośno” – wyznał w wywiadzie dla „Elle”.

Joanna Opozda przyznała, że po porodzie zmagała się z depresją i czuła się samotna. Z trudem radziła sobie, gdy jej syn zachorował. „Mimo ogromnego zmęczenia i złego samopoczucia, bo okres połogu nie był dla mnie łaskawy, działałam jak żołnierz. Znalazłam w sobie resztki sił, by zmierzyć się z depresją, na którą wówczas cierpiałam” – podkreśliła w rozmowie z „Party”. 

Kazik Staszewski wokalista i lider zespołu „Kult” miał w życiu problemy z depresją. To spowodowało, że przez kilka lat nie tworzył piosenek. Ograniczył też koncerty i inne publiczne występy. “Mam za sobą parę lat ogólnego zniechęcenia i słabego nastroju, czyli tego wszystkiego, co się wiąże z depresją” – opowiadał w jednym z wywiadów. Jak przyznawał, choroba spowodowała u niego całkowite zniechęcenie, nie chciało mu się nawet wychodzić z domu. Z pomocą psychoterapeuty udało mu się wygrać z chorobą.

Marcin Bosak – “Na mój stan miały wpływ wydarzenia w życiu osobistym, a później pandemia. Pierwszy lockdown nie zrujnował mnie psychicznie, wręcz przeciwnie, ale już kolejny, który miał miejsce jesienią i zimą, niestety wywarł na mnie tak silne piętno, że pojawił się ponownie epizod depresyjny. Był silniejszy niż pierwszy. Wtedy zmieniłem leczenie. Połączenie farmakoterapii i psychoterapii ponownie poskutkowało i teraz na szczęście czuję się dobrze – czytamy na Wprost.pl. 

Pożar gasiłem benzyną! – przyznaje Jakub Krzyżak, który przed laty poruszył Trójmiasto


Iga Krefft, aktorka i piosenkarka. “Gdyby nie leczenie, nie wiem, jak by się to skończyło… Nikt wtedy nie wiedział o tym, bo było to dla mnie potwornie wstydliwe. (…) Przez tyle lat wypierałam chorobę, która wcale się nie zmniejszała, tylko rosła w siłę. Autostrada do najgorszych stanów nie zatrzymywała się na lęku tylko przechodziła w zwykłą rezygnację z chęci na cokolwiek. Łatwiej było płakać, odczuwać ból całym ciałem i poddać się – tłumaczyła na Instagramie. Pomogło jej leczenie farmakologiczne, a wyznanie miało na celu zainspirować obserwatorów do szukania pomocy w momentach kryzysowych.

Małgorzata Ohme “Wiedziała doskonale, o co chodzi. Była buforem między mną a tym, co w danym momencie było mi niepotrzebne. Dbała o to, by wokół mnie nie było za dużo ludzi, żebym miał spokój – wspominał w rozmowie z Katarzyną Piątkowską. Jak podkreślił, dzięki chorobie wie, nad czym ma pracować i stawia sobie cele, do których musi dążyć. 

Aktorka Anna Powierza również opowiedziała, jak ważne jest reagowanie na niepokojące sygnały, które wysyła nasz mózg i ciało. Jak wyznała dla Dzień Dobry TVN, kiedy była dzieckiem, miała problemy z nawiązywaniem kontaktów z innymi ludźmi. W trudnych momentach pomaga jej rozmowa ze specjalistą. Sama miałam depresję. Była to najstraszniejsza rzecz, jakiej doświadczyłam. Wiem dobrze, że nigdy, przenigdy więcej nie chciałabym ponownie jej przeżyć… Bo mogłoby mi się to nie udać. Nieleczona depresja to choroba śmiertelna. Znam… Znałam kilka osób, którym przeżyć się nie udało. Dlatego ja, gdy czuję się ze sobą gorzej, idę do specjalisty. 45 minut. Tyle trwa wizyta, która może tobie albo twojemu dziecku uratować życie – napisała na Instagramie.

Joanna Kołaczkowska  z Kabaretu Hrabi, przyznała, że w 2010 r. miała depresję. Gwiazda zdradziła, że problemem były dla niej najprostsze czynności. “Gdy się obudziłam, to miałam taką świadomość: „Ojej, zaczyna się”. Wychodziłam do toalety, stałam przed lustrem i płakałam. Potrafiłam płakać bardzo długo, bo nie wyobrażałam sobie, że mam zejść na dół i zrobić śniadanie.

Chciał zniknąć, ale tego nie zrobił. Poznaj historię Karola, który pokonał depresję

Znani chorzy na depresję na świecie

  1. Lady Gaga piosenkarka wyznała, że od lat zmaga się z depresją i lękiem.
  2. Adele brytyjska piosenkarka przyznała, że doświadczyła depresji po urodzeniu dziecka.
  3. Jim Carrey aktor i komik Jim Carrey opowiadał o doświadczeniach z depresją i długotrwałym stosowaniu leków przeciwdepresyjnych.
  4. Ellen DeGeneres znana prezenterka telewizyjna także mówiła o doświadczeniach z depresją.
  5. Robin Williams cierpiał na depresję. Popełnił samobójstwo w 2014 roku.
  6. Cara Delevingne modelka opowiedziała o doświadczeniach z depresją i lękiem.
  7. J.K. Rowling autorka serii „Harry Potter” również cierpiała na depresję w przeszłości i odnosiła się do swoich doświadczeń publicznie.
  8. Catherine ZetaJones aktorka, która otwarcie mówiła o swojej walce z depresją i zaburzeniem dwubiegunowym.
  9. Brad Pitt – aktor, który opowiadał o depresji i problemach z nadużywaniem alkoholu.
  10. Kristen Bell – aktorka walczyła z depresją i lękami.
  11. Winona Ryder – aktorka, która doświadczyła epizodów depresyjnych.
  12. Gwyneth Paltrow – aktorka opowiadała o problemach z depresją po urodzeniu dziecka.
  13. Gigi Hadid – amerykańska supermodelka mówiła o doświadczeniach z depresją i lękiem.
  14. Naomi Campbell – znana supermodelka, która w przeszłości wyznała, że doświadczyła epizodów depresyjnych.
  15. Chrissy Teigen – modelka i osobowość telewizyjna opowiadała o walce z depresją poporodową.
  16. Winston Churchill, brytyjski premier, który doświadczył okresów depresji i używał terminu „czarna chmura” do opisania epizodów depresyjnych.
  17. Michael Phelps – amerykański pływak i najbardziej utytułowany olimpijczyk w historii. Phelps otwarcie mówił o depresji i problemach z emocjonalnym stanem zdrowia.
  18. Ronda Rousey – była mistrzyni UFC (Ultimate Fighting Championship) i wrestlerka. Opowiedziała o walce z depresją po porażce w zawodach MMA.
  19. Kevin Love – zawodowy koszykarz NBA, który otwarcie mówił o depresji i lękach, a także zaangażował się w działania na rzecz poprawy zdrowia psychicznego.
  20. Serena Williams – znana tenisistka światowa mówiła o problemach z depresją poporodową.
  21. Ricky Williams – były gracz futbolu amerykańskiego opowiadał o problemach z depresją i lękami.
  22. Abby Wambach – była amerykańska piłkarka otwarcie mówiła o trudnościach emocjonalnych i duchowych.
  23. Graeme Obree – szkocki kolarz torowy, próbował popełnić samobójstwo, ale ostatecznie pokonał depresję.
  24. Lauren De Crescenzo – zawodowa kolarka szosowa, która doznała ciężkich obrażeń w wypadku rowerowym, co wywołało u niej epizod depresji i lęków.
  25. Ben King – amerykański kolarz szosowy, który otwarcie mówił o walce z depresją i działalności na rzecz poprawy zdrowia psychicznego wśród sportowców.
  26. Lucinda Brand – holenderska kolarka szosowa i przełajowa opowiedziała o problemach z depresją, aby zwiększyć świadomość na ten temat.
  27. Dwayne „The Rock” Johnson aktor i były wrestler otwarcie opowiadał o depresji i problemach z samotnością w przeszłości.
  28. Nicole Kidman amerykańska aktorka przyznała się, że cierpiała na depresję tuż po rozstaniu z Tomem Cruisem w 2004 roku.
  29. Eva Longoria słynna aktorka przyznała, że nie była świadoma tego, że cierpi na depresję. Zaburzenia jedzenia i ciągłe przygnębienie pojawiły się u niej tuż po rozwodzie.
  30. Ashley Judd przyznała, że był w jej życiu okres, kiedy rozważała samobójstwo. W roku 2006 spędziła w klinice leczącej zaburzenia depresyjne 42 dni. W wywiadzie dla „People” aktorka przyznaje, że był to dla niej czas, który uratował jej życie.
  31. Halle Berry  o depresji po rozwodzie z mężem opowiada: „Wzięłam psy, poszłam do garażu i usiadłam w samochodzie. Przez dwie lub trzy godziny tylko płakałam. To był czas, gdy czułam się najsłabsza w całym swoim życiu. Taki był skutek rozpadu małżeństwa”.
  32. LeAnn Rimes słynna wokalistka mówiła o depresji: „Całymi dniami płakałam i leżałam w łóżku. Od 13 roku życia byłam osobą rozpoznawalną i to mnie przytłaczało. W końcu nauczyłam się radzić sobie z emocjami, które często ukrywałam”.
  33. Victoria Azarenka – białoruska tenisistka, która przyznała się do depresji po urodzeniu dziecka. Opowiadała również o tym, jak depresja wpłynęła na jej grę.
  34. Mardy Fish – były amerykański tenisista, który zrezygnował z rywalizacji wskutek depresji i lęku.
  35. Andrea Petkovic – niemiecka tenisistka, która otwarcie mówiła o walce z depresją i lękiem scenicznym.
  36. Robin Soderling – były szwedzki tenisista, który opowiedział o depresji i jej wpływie na karierę.
  37. Stan Collymore – były angielski napastnik, który w autobiografii przyznał się co depresji i prób samobójczych.
  38. Aaron Lennon – były angielski pomocnik, leczył się na depresję w 2017 roku.
  39. Robert Enke – były niemiecki bramkarz chorował na depresję, popełnił samobójstwo w 2009 roku.
  40. Frank Bruno – były brytyjski bokser otwarcie mówił o walce z depresją i zaangażował się w działania na rzecz poprawy zdrowia psychicznego.
  41. Marcus Rashford – piłkarz choć nie mówi otwarcie o depresji, to w ramach działalności charytatywnej przyczynił się do zwiększenia świadomości na temat zdrowia psychicznego, zwłaszcza wśród młodzieży.
  42. Paul Pogba piłkarz przyznał w jednym z wywiadów, że zmagał się z depresją
  43. Kurt Cobain – założyciel i wokalista Nirvany otwarcie mówił o zmaganiach z depresją. Muzyk popełnił samobójstwo w 1994 roku.
  44. Eminem – amerykański raper, który w utworach wielokrotnie poruszał tematy związane z depresją i problemami psychicznymi.
  45. Elton John – brytyjski artysta, cierpiał na depresję i uzależnienie od alkoholu i narkotyków.
  46. Demi Lovato – piosenkarka i autorka tekstów cierpiała na depresję.
  47. Chester Bennington – były wokalista zespołu Linkin Park, popełnił samobójstwo w 2017 roku po długotrwałej walce z depresją.
  48. DeMar DeRozan – amerykański koszykarz NBA otwarcie mówił o depresji.
  49. Simone Biles – amerykańska gimnastyczka wycofała się z rywalizacji na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 2021 roku, przyznając, że ma problemy ze zdrowiem psychicznym.
  50. Allison Schmitt – amerykańska pływaczka otwarcie mówiła o depresji. Zaangażowała się w działania na rzecz poprawy zdrowia psychicznego wśród sportowców.
  51. Silken Laumann – była kanadyjska wioślarka otwarcie mówiła o depresji i innych problemach zdrowia psychicznego.
  52. Sylvia Plath – amerykańska poetka i pisarka cierpiała na depresję w wyniku, której popełniła samobójstwo.
  53. Ernest Hemingway – amerykański pisarz, zdobywca Nagrody Nobla, miał trudności z depresją i uzależnieniem od alkoholu.
  54. David Foster Wallace – amerykański pisarz otwarcie mówił o depresji, popełnił samobójstwo w 2008 roku.
  55. Virginia Woolf – brytyjska pisarka popełniła samobójstwo w wyniku depresji.
  56. Vincent van Gogh – holenderski malarz miał trudności z depresją i uważa się, że cierpiał na zaburzenie dwubiegunowe.
  57. Edvard Munch – norweski malarz chorował na depresję.
  58. Yayoi Kusama – japońska artystka, znana z prac w stylu pop-art, opowiadała o doświadczeniach z depresją i obsesyjno-kompulsywnych zaburzeniach.
  59. Billie Eilish – amerykańska piosenkarka, otwarcie mówiła o walce z depresją i samookaleczeniach.
  60. Zayn Malik – były członek zespołu One Direction i solowy artysta, otwarcie mówił o problemach z depresją i lękami.
  61. Kay Redfield Jamison – znana amerykańska psychiatra, autorka książek o depresji i zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, sama cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową.
  62. Nassir Ghaemi – amerykański psychiatra, który zajmuje się badaniem zaburzeń nastroju, otwarcie mówił o swojej depresji.
  63. Król Jerzy III – brytyjski król z XVIII wieku, cierpiał na poważne zaburzenia psychiczne, a jego życie i choroba zostały opisane w filmie „Szaleństwo króla Jerzego”.
  64. Król Karol VI – austriacki cesarz z XVIII wieku, cierpiał na psychozę maniakalno-depresyjną i często był niezdolny do sprawowania władzy.
  65. Pierwszymi ludźmi, którzy wylądowali na Księżycu, byli astronauta Neil Armstrong i astronauta Buzz Aldrin z amerykańskiej misji Apollo 11. Po powrocie na Ziemię borykali się z depresją. 
  66. Buzz Aldrin – patrz wyżej

Posłuchaj historii innych 

Podcast “Podróż do męskości” to miejsce gdzie znajdziesz rozmowy z osobami, które pokonały depresję. Posłuchaj, może pomoże Ci to zrobić pierwszy krok ku lepszemu, zdrowemu życiu. 

Gdzie szukać pomocy?

800 70 22 22 – Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym

800 12 12 12 – Wsparcie psychologiczne w sytuacji kryzysowej – infolinia dla dzieci, młodzieży i opiekunów

116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

112 – W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia 

Chciał się przewrócić i zamarznąć!

Uśmiechnięty, pewny siebie, pomocny. Zawsze było go pełno. Angażował się w liczne projekty. Założył m.in. jedną z największych grup triathlonowych w Polsce. Żył na pełnych obrotach. Nikt nie podejrzewał, że po powrocie do domu cierpi, czuje się samotny i niepotrzebny.

O piekle, które przeszedł przez depresję wiedziały (do chwili nagrania podcastu) tylko trzy osoby. Kiedy w lipcu 2023 roku posłuchał >>Podróży do męskości<< ucieszył się, że nie jest sam. Napisał do mnie, podziękował za rozmowę i przyznał, że też choruje na depresję. Spotkaliśmy się na początku tego roku. Stwierdził, że chce opowiedzieć swoją historię z nadzieją, że pomoże innym zrobić krok ku zdrowiu, ku lepszemu życiu.

Mieszko Nowak w szczerej do bólu rozmowie, chwilami słuchając go dosłownie czułem to cierpienie, opowiada jak doszło do tego, że zachorował, dlaczego wstydził się poprosić o pomoc i co się wydarzyło, że stojąc przed ścianą, planując jak umrze, poderwał się jeszcze raz i wygrał bitwę o lepsze życie.

Niektóre cytaty Mieszka:

  • Triathlon (sport) jest ucieczką przed rzeczywistością, z którą nie chcemy się zderzyć.
  • Codziennie jeździłem na trenażerze (rower stacjonarny) trzy godziny, biegałem w nocy, na mrozie po lesie. Chciałem przestać czuć ból psychiczny. Pomagało tylko na chwilę. Doszło do tego, że chciałem się przewrócić i już nie wstać, zamarznąć.
  • Nie da się uciec przed bólem psychicznym, można go na chwilę zagłuszyć, ale on nie odejdzie, nie ustąpi, wrócić ze zdwojoną siłą.
  • Ból psychiczny zagłuszałem fizycznym, wręcz ekstremalnym.
  • Katując się chciałem udowodnić sobie, że jestem coś jeszcze wart.
  • Wstyd i strach nie pozwoliły mi poprosić o pomoc.
  • Od dziecka ojciec uczył mnie, aby nie okazywać słabości.
  • Na problemy, które dotykały mnie już w podstawówce miałem jeden sposób. Upychać je i zamykać w sobie.
  • Po szkole wracałem do domu, na pytanie rodziców jak było, odpowiadałem, ok i zamykałem się w pokoju. Byłem cichym, grzecznym i samotnym chłopcem, a rodzicie poklepywali mnie za to po plecach.
  • Czułem się wartościowy, kiedy dawałem coś od siebie, a kiedy o coś musiałem poprosić, czułem się problemem. Więc nie prosiłem.
  • Chciałem być sprzedawcą lodów, którego wszyscy kochają.
  • Tonie się po cichu. Na depresję też się choruje po cichu. Trudno wziąć telefon i zadzwonić, poprosić o pomoc, kiedy tak naprawdę myślimy tylko o tym, aby odebrać sobie życie i przestać być problemem.

Zapraszam do wysłuchania rozmowy z Mieszkiem Nowakiem

Marcin Dybuk

Życzymy dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękujemy, że jesteście i wspieracie nas w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Jak kochać przez całe życie? 

W miłości jak w życiu, bez pracy nie ma kołaczy. Można kochać długie lata, nawet jeśli w związku pojawiają się zakręty. Z wielu z nich można wyjść obronną ręką.

Jeśli wpiszemy w wyszukiwarkę słowo miłość, to przekonamy się, że jest to jedna z trzech najczęściej wybieranych fraz. I nie ma czemu się dziwić. Każdy pragnie być kochanym i kochać. Mamy to wpisane w DNA. Po raz pierwszy motyle w brzuchu niektórzy z nas odczuwali w przedszkolu, ale prawdziwej eksplozji doświadczamy jako nastolatkowie. Wtedy też pojawia się pytanie: Czym jest miłość? W wyszukiwarce internetowej pierwsza odpowiedź jest skromna: 

Ze słownika języka polskiego możemy się dowiedzieć, że miłość jest głębokim uczuciem do drugiej osoby, a uczucie to jest zazwyczaj związane z pożądaniem. W tym samym słowniku miłość określana jest jako silna więź, która łączy ze sobą ludzi sobie bliskich.27 lis 2020. 

Sztuczna inteligencja

Więcej na to samo pytanie ma do “powiedzenia” ChatGPT: 

Miłość jest jednym z najbardziej fundamentalnych i uniwersalnych doświadczeń ludzkich, które obejmuje szeroki zakres emocji, zachowań i relacji. Nie jest to łatwe do zdefiniowania w sposób jednoznaczny, ponieważ może przejawiać się w różnych formach i kontekstach. Niemniej jednak, miłość często opisywana jest jako silne uczucie głębokiego przywiązania, troski, szacunku i oddania wobec drugiej osoby. Może występować w różnych sferach życia, w tym między partnerami romantycznymi, rodziną, przyjaciółmi czy nawet w relacjach między ludźmi a zwierzętami.

Miłość może manifestować się poprzez wyrazy uczucia, troski i wsparcia, ale również poprzez działania, takie jak altruizm, poświęcenie się dla dobra innej osoby czy gotowość do przezwyciężania trudności. Istnieje wiele różnych teorii dotyczących miłości, w tym te psychologiczne, filozoficzne i biologiczne, które starają się wyjaśnić, co to jest miłość i jak się rozwija.

Wreszcie, miłość jest jednym z kluczowych elementów ludzkiego doświadczenia, który przynosi radość, spełnienie i głębokie więzi międzyludzkie. Jednakże, jest to również obszar, który może być złożony i czasami trudny, wymagający kompromisu, pracy nad sobą i zrozumienia potrzeb drugiej osoby.

Zapracuj na miłość

Trudno się nie zgodzić na wszystkie powyższe opisy. Dla mnie jednak miłość jest wyborem. Zakochujemy się kilka razy w życiu. Niekiedy także, kiedy żyjemy w związku małżeńskim. Tylko zakochanie jest kruche, kiedyś mój przyjaciel powiedział, że jest jak katar, po dwóch tygodniach przechodzi. Według badań, średni czas trwania tego uczucia to dwa lata. A co z pozostałym czasem? Czy za każdym razem będziemy poszukiwać kolejnego obiektu westchnień? Nie tędy droga. 

Dla mnie miłość to jest wybór, wybór każdego dnia. To także praca nad samym sobą, ale także nad związkiem. Nie da się przeżyć pięknej miłości, nie pielęgnując jej każdego dnia, nie pracując. Warto także pamiętać, że z czasem tak jak my się zmieniamy jako ludzie, także zmienia się nasza miłość. Od nas zależy, czy chcemy żyć w dobry związku, czy będziemy kolejny raz poszukiwać. 

Więcej na ten temat powiedzieliśmy w podcaście, który nagraliśmy z Aldoną. Nazwaliśmy go: 15 kroków do bliskości w związku. 

W programie Dzień Dobry TVN szukaliśmy recepty na długotrwały związek. Zapraszam Was do wysłuchania i obejrzenia obu materiałów. Może weźmiecie coś dla siebie. Otrzymaliśmy już pierwsze informacje zwrotne, gdzie autorzy przyznawali, że jest z czego czerpać. 

https://tiny.pl/dhzdl

Im więcej miłości, tym więcej miłości 🙂 

Marcin Dybuk

Życzymy dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękujemy, że jesteście i wspieracie nas w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

15 kroków do bliskości w związku

Życie we dwoje to nieustająca podróż, a zmiany, których jest dużo, są w nią wpisane. Otwartość i gotowość uczenia się pomaga dobrze żyć, także w związku. A my podpowiadamy na własnym przykładzie, co może pomóc.

Do nagrania 15 kroków zainspirowało nas i zmobilizowało zaproszenie z Dzień Dobry TVN, gdzie rozmawiać będziemy (9.02 – godzina 10.41) o recepcie na długotrwały związek.

Temat niełatwy, nawet jeśli „licznik” wskazuje ponad 27 lat stażu małżeńskiego. Dlatego usiedliśmy nad kartką papieru i zaczęliśmy wypisywać, co dla nas jest najważniejsze i co pomagało i pomaga przetrwać te wszystkie lata. Kiedy już skończyliśmy, postanowiliśmy nagrać podcast, a w sumie to będzie ich w tym temacie kilka.

Uznaliśmy, że to co dobre dla nas może być także przydatne dla innych par. I tak z podróży do męskości zrodziła się także podróż do bliskości. Jesteśmy wspólnie z Aldoną przekonani, że z naszych podpowiedzi, rozważań mogą skorzystać zarówno kobiety jak i mężczyźni.

Poniżej 15 kroków, o których rozmawiamy. Kolejność jest dość przypadkowa. W pierwszej części podcastu omówiliśmy pierwszych sześć:

1. Rozmowa bez emocji – słuchamy nie oceniamy

2. Wyjazdy we dwoje

3. Wspólne wyjścia (kino, teatr, kawiarnia, spacer)

4. Imprezy, u nas taneczne

5. Wspólne posiłki

6. Niech słońce nie zachodzi nad Waszym gniewem

7. Relacja romantyczna, wręcz seksualna 

8. Dziękuję, proszę, dziękuję

9. Wchodzenie „w buty”

10. Zmiana nawyków wyniesionych z rodzinnego domu

11. Nie zamieniaj męża na dziecko, żony na córkę

12. Rozwój osobisty na różnych płaszczyznach

13. Duchowość

14. Docenienie drugiej osoby

15. Bliskość

Życzymy dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękujemy, że jesteście i wspieracie nas w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Zapraszamy do słuchania

Aldona Dybuk (psychoterapeutka, trenerka pracy z ciałem – regeneracja przez ruch, żona z 27-letnim stażem, mama trójki pełnoletnich dzieci, coach, HRBP)

Marcin Dybuk (dziennikarz, podcaster, mentor, mąż z 27-letnim stażem, tata trójki pełnoletnich dzieci)

Wojciech Szczurek: Nabieram pokory

Wojciech Szczurek prezydentem Gdyni jest od 26 lat. To wystarczający staż, aby zapytać samorządowca o rolę lidera we współczesnym świecie. A ta w ćwierćwieczu zmieniła się bardzo. Ba, ostatnie pięć lat to wydarzenia, które wstrząsnęły naszym życiem i światem. Pandemia, agresja Rosji na Ukrainę, inflacja.

Zmienił się świat, który jak mówi prezydent jest bardziej skomplikowany, a wraz z nim ludzie. Także mój rozmówca, co otwarcie przyznaje w podcaście „Podróż do męskości”.

– Trzeba mieć odwagę przyznać się do błędu – mówi samorządowiec i na przykładzie Gdyni wskazuje na wnioski, które zostały z nich wyciągnięte.

Na pytanie, co w przeciągu tych lat było dla niego największą lekcją, chwilę musiał się zastanowić. – Świat się zmienia i dlatego warto rewidować poglądy – stwierdził.

– Lubię się przeglądać w potrzebach i oczach mieszkańców. To nadaje sens pracy – przekonuje.

W rozmowie z Wojciechem Szczurkiem poruszamy wiele ciekawych zagadnień. Prezydent maluje słowami obraz zmieniającego się świata. Pytany czym jest dla niego podróż do męskości, pochyla się nad najważniejszymi dla niego wartościami.

Życzę dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękuję, że jesteście i także wspieracie mnie w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Marcin Dybuk

foto UM Gdynia

Chciał zniknąć!

Siedział z liną w garażu. Myślał, że lepiej będzie jak zniknie. Dzięki temu inni nie będą cierpieć, a koszmar depresji się zakończy.

Karol Czuba przeszedł długą drogę do punktu, w którym powiedział, że nie da rady, ma dość i potrzebuje pomocy. Co ciekawe, od tego momentu minęło jeszcze trochę czasu, aż trafił do psychiatry. Jak podstępna i niebezpieczna jest depresja przekonał się, kiedy choroba zwaliła go z nóg, dosłownie.

Dzisiaj, kiedy czuje się dużo lepiej postanowił opowiedzieć o tym, jak do tego doszło, że pędził niczym czerwone ferrari i uderzył w betonowy mur.

Kiedy pytam Karola, co było największą przeszkodą w poproszeniu o pomoc, odpowiada szczerze: Wstyd. Niesamowite jest to, że potrafi on tak sparaliżować człowieka, że nawet wiedząc, iż jest źle, że potrzebuje szybko pomocy, zwleka, ryzykuje życie.

To jak się w końcu udało wyrwać Karolowi ze szponów DEPRESJI?

Psychiatra Mateusz Kawka opowiada skąd się bierze depresja

Życzę dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękuję, że jesteście i także wspieracie mnie w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Marcin Dybuk

Jakub także wygrał wojnę z depresją

Zawieszeni między życiem, a śmiercią

Depresja to choroba, która zmienia życie człowieka powoli. Pierwsze symptomy są niezauważalne. Niekiedy potrzeba lat, aby zadać sobie pytanie co się ze mną dzieje i wyciągnąć rękę po pomoc.

Syty nie zrozumie głodnego. Tak samo jak zdrowemu trudno zrozumieć chorego. Szczególnie na depresję. Mimo, że coraz więcej mówi się na ten temat (i bardzo dobrze), to ciągle pozostaje tematem wstydliwym. Niestety! Tym bardziej, że może to być choroba śmiertelna, o czym przekonałem się na własnej skórze. Mój dziadek przed laty popełnił samobójstwo.

Dzisiaj kiedy także doświadczyłem depresji, a efektem tego i dziennikarskiej ciekawości jest podcast PODRÓŻ DO MĘSKOŚCI , mam okazję często rozmawiać z osobami, które zmagały się, zmagają lub boją się zmierzyć z depresją. Martwi mnie szczególnie ta trzecia grupa, bo jest liczna i często do niej trudno dotrzeć. Każdy z nas może pomóc, pod warunkiem, że będzie wiedział co się dzieje z kimś nam bliskim. Poniżej rozmowa z psychiatrą Mateuszem Kawką, który objaśnia czym karmi się depresja i skąd się bierze. Co i jak możemy zrobić, aby pomóc osobie chorej. W tej rozmowie jest wiele ważnych informacji.

Czytaj dalej pod podcastem

Próbując wyjaśnić jak czuje się osoba chora na depresję i dlaczego potrzebuje pomocy, napisałem wiersz. Może właśnie taka forma lepiej dotrze do niektórych z nas. Pod wierszem także dwie rozmowy z Rafałem i Jakubem, którzy opowiadają o swoich przejściach z depresją. Oni wygrywają wojnę, ale nie każdy ma tyle szczęścia.

Depresanci

Ukąszeni przez śmierć,
sparaliżowani.
Zawieszeni między życiem,
a unicestwieniem.
Pogrążeni w ciemności,
unieruchomieni,
oddychający.
Osamotnieni,
niegdyś spragnieni ludzi.
Bezsilni,
zgrywający skałę.
Wpatrzeni w okno,
nie zdolni dostrzec
nadziei.

Życzę dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękuję, że jesteście i także wspieracie mnie w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Marcin Dybuk

To historia o podróży do męskości

Poruszył mnie ten film. Za pierwszym, drugim i trzecim razem. Za każdym. Daje prawdziwego kopa, ale nie to jest w nim najpiękniejsze. Najważniejsze jest to, że ta historia wydarzyła się naprawdę i ciągle trwa.

Od czerwca 2023 roku, od moich 49 urodzin zadaję gościom podcastu „Podróż do męskości” pytanie, czym jest dla nich podróż do męskości. Padają różne odpowiedzi. Jeszcze żadna się nie powtórzyła, za to powtarzały się westchnięcia i stwierdzenia, że to trudne pytanie. Tak jest w istocie. Dla wielu mężczyzn trudno jest wyruszyć w tę podróż. No, ale czym w takim razie ona jest? – ktoś zapyta. Nie ma definicji. Dla jednego będzie to droga do realizacji marzenia, dla drugiego odpowiedzialność za najbliższych, dla kogoś umiejętność radzenia sobie z trudnościami.

Pracował w markecie, wygrał Super Bowl

Film American Underdog, to właśnie obraz o podróży do męskości. Przyznam, zrobił na mnie duże wrażenie. Za każdym razem, kiedy go oglądałem, zwracałem uwagę na różne niuanse tej podróży. American Underdog jest zrobiony w iście amerykańskim stylu – emocje buzują, zarówno w tych pięknych, jak i trudnych chwilach życia Kurta Warnera.

„Film oparty na inspirującej, prawdziwej historii Kurta Warnera (Zachary Levi), który przeszedł drogę od pracy w supermarkecie do dwukrotnego uzyskania tytułu najbardziej wartościowego gracza ligi NFL (futbol amerykański), mistrza Super Bowl i rozgrywającego z tytułem Hall of Fame. Film skupia się na wyjątkowej historii Warnera i opowiada o latach wyzwań i niepowodzeń, które mogły przekreślić jego aspiracje na drodze do NFL. Jego marzenia wydawały się być poza zasięgiem, ale dzięki wsparciu żony Brendy (Anna Paquin) i zachęcie rodziny, Warner wytrwał i znalazł siłę, by pokazać światu, że tak naprawdę jest mistrzem. American Underdog to podnosząca na duchu historia, która pokazuje, że wszystko jest możliwe, gdy ma się wiarę, rodzinę i determinację” – czytamy w filmweb.pl

Rodzina była wsparciem

Taka jest ta historia. A to co najbardziej niesamowite, to fakt, że ta historia ciągle trwa. I może nie będzie już w niej tak spektakularnych zwrotów jak zdobycie Super Bowl, choć i tutaj, kiedy obserwujemy rodzinę Kurta Warnera, nie można mieć pewności. Wspólnie z żoną mają siódemkę dzieci. I dlatego najprawdopodobniej o rodzinie tych Warnerów świat jeszcze usłyszy. Dlaczego tak uważam? Bo Kurt dmucha w żagle każdego ze swoich dzieci, a wiatr od ojca, rodziców jest czymś, co potrafi sprawić, że ich dzieci będą góry przenosić. Tak jak on to zrobił i robi w życiu.

Polecam gorąco film American Underdog. To historia, którą warto, a może trzeba, poznać.

Każdy ma swój Everest, nie każdy wyrusza w drogę

Chciałbym kiedyś nagrać podcast z Kurtem i Brendą Warnerami. Spróbuję to zrobić. Za jakiś czas, kiedy dobrze nauczę się angielskiego. Trudno się przyznać, że nie zna się współczesnej łaciny, ale tak jest. Jestem z tego pokolenia, które w szkole podstawowej i średniej uczyło się języka rosyjskiego.

Sześć lat efektów dużych nie przyniosło, bo nie znosiłem tego języka, tak jak w czasach komuny, w rodzinie stoczniowców, nie znosiło się Związku Radzieckiego. Jasne, z perspektywy czasu żałuję, że nie nauczyłem się chociaż tego języka. Później nie było determinacji, aby nauczyć się angielskiego. Próbowałem, ale chęci wystarczało na trzy, góra sześć miesięcy. Praca od 19 roku życia, studia zaoczne i rodzina były ważniejsze niż angielski. Brak tej umiejętności doskwierał mi w życiu już wiele razy. Było nawet tak, że przyhamował drogę kariery zawodowej. 72 dni temu, 18 października postanowiłem zrobić sobie na 50 urodziny, które będę obchodził 19 czerwca 2024 roku, prezent. Wyjść na ulicę na przykład na Malcie, a może w Niemczech, gdzie w tym czasie będą się odbywały mistrzostwa Europy w piłce nożnej (jeszcze mam malutką nadzieję, że z udziałem biało-czerwonych) i porozmawiać z obcokrajowcem.

Pokonałem już kilka szczytów

Skąd tak dokładnie wiem, że to był 18 października, kiedy powiedziałem, że chcę się nauczyć języka, w którym mówił Szekspir? Bo od 72 dni, codziennie się uczę. I są postępy. Dlatego wierzę, że spełnię marzenie, jakim jest swobodne prowadzenie konwersacji po angielsku. Już w życiu pokonałem kilka przeszkód, a droga do miejsca, w którym jestem obecnie, kosztowała mnie wiele wysiłku. Po ostatnich, trudniejszych latach, trwającej cztery lata terapii i walce z depresją,

odzyskuję siły, a w moje żagle dmucha od 27 lat Aldona, a teraz także dorosłe lub prawie dorosłe dzieci, które mówią, że doceniają, to co dla nich i dla siebie robię. Z takim wsparciem można góry przenosić 🙂

Marcin Dybuk
Foto: materiały prasowe American Underdog i Brenda Warner X, Instagram

Sauną w stres

Redukuje stres, odpręża, oczyszcza organizm, poprawia krążenie i pracę serca, wzmacnia odporność. A to nie wszystko. Z Bolesławem Drapellą, saunamistrzem i międzynarodowym sędzią saunowym rozmawiamy o tzw. ABC „parowych kąpieli”. Obalamy mity i poznajemy historię. Dowiecie się także m.in kiedy dzieci mogą zacząć saunowanie, dlaczego nie warto wchodzić do sauny w strojach kąpielowych oraz gdzie w Polsce jest największa sauna, która jest także tą naj na świecie.

Czy zdajesz sobie sprawę, że regularne sesje w saunie nie tylko przynoszą głęboki relaks, ale mają także wpływ na zdrowie, także to psychiczne. Osobiście doświadczyłem tego uczucia, kiedy po saunie byłem zmęczony, ale zrelaksowany.

ciąg dalszy tekstu pod podcastem

Saunowanie to także terapia

Stąd rozmowa z Bolesławem Drapellą, przedsiębiorcą, który pomaga firmom rosnąć mądrze, przy zachowaniu ludzkiej twarzy w biznesie. Doświadczonym i skutecznym managerem, inwestorem i przedsiębiorcą. Prywatnie ojcem gromadki dzieci, fotografem, masażystą, ale dla tej rozmowy przede wszystkim saunamistrzem i międzynarodowym sędzia saunowym.  

Ostatnie „tytuły” zaprowadziły nas do spotkania i rozmowy o zbawiennym wpływie sauny na życie, o jej historii, zasadach o których trzeba pamiętać, a także o mitach oraz o tym, że saunowanie to forma terapii. Dowiesz się także m.in kiedy dzieci mogą zacząć tę gorącą przygodę, dlaczego nie warto wchodzić do sauny w strojach kąpielowych oraz gdzie w Polsce jest największa sauna, która jest także tą naj na świecie. Ta rozmowa to ABC saunowania, które po prostu warto znać, tym bardziej, że popularność tej formy relaksu staje się coraz bardziej dostępna i popularna.

ciąg dalszy tekstu pod podcastem

WARTO TEŻ POSŁUCHAĆ

Kilka aspektów saunowania

Poniżej kilka aspektów, które sprawiają, że saunowanie jest niezwykle wartościowym elementem zdrowego trybu życia. Tak na szybko, choć polecam posłuchać rozmowy z Bolkiem, z której dowiecie się dużo więcej.

🔥 Redukcja stresu i relaksacja mięśni: Wysoka temperatura w saunie rozluźnienia mięśnie, a także stymuluje wydzielanie endorfin, co wspiera redukcję poziomu stresu i poprawia samopoczucie.

💧 Oczyszczanie organizmu: Pobyt w saunie sprzyja intensywnemu poceniu się, co skutecznie wspomaga eliminację toksyn z organizmu.

❤️ Poprawa krążenia i kondycji serca: Regularne korzystanie z sauny pomaga w rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co prowadzi do lepszego krążenia krwi i dotlenienia tkanek, poprawiając kondycję serca.

💪 Wzmocnienie odporności: Saunowanie może wspomagać układ odpornościowy poprzez stymulację produkcji komórek odpornościowych, które chronią organizm przed infekcjami.

🌬️ Ułatwienie oddychania: Efekt sauny, szczególnie w przypadku sauny suchej, może wspomagać rozszerzenie dróg oddechowych, ułatwiając oddychanie.

Warto jednak zaznaczyć, że przed rozpoczęciem regularnych sesji, zwłaszcza w przypadku osób z problemami zdrowotnymi, zaleca się konsultację z lekarzem.

Życzę dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękuję, że jesteście i także wspieracie mnie w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Marcin Dybuk
Źródła własne (rozmowa) oraz chatgpt

Nie ma co się śmierci bać

Grzegorz Kwiatkowski to poeta i wokalista Trupa Trupa, zespołu bardziej docenianego na świecie, niż w Polsce. Agnieszka Holland mówi o nich „reprezentują muzyczną, energetyczną radość”. Pisały o nich największe światowe media, w tym Rolling Ston. Mój rozmówca wykonuje kawał niesamowitej roboty dla innych, a spotkanie z nim poszerza horyzonty.

Agnieszka Holland powiedziała o zespole Trupa Trupa, którego wokalistą jest Grzegorz Kwiatkowski: „To jeden z najlepszych polskich zespołów. Ich muzyka doceniana jest też poza granicami naszego kraju, np. w Stanach Zjednoczonych. Wiem, jak wypadają na koncertach na Zachodzie, co piszą o nich specjalistyczne, cenione magazyny muzyczne. Oni reprezentują muzyczną, energetyczną radość. Rock był mi bliski, kiedy był szczery i autentyczny. Wydaje mi się, że teraz takiej muzyki nie ma zbyt wiele.”

(czytaj poniżej podcastu)

Grzegorz Kwiatkowski, to nie tylko lider kapeli rockowej, która wypuściła na rynek pięć albumów. To także artysta, autor ośmiu tomików poezji (poniżej tylko jedna próbka).

Artur Schopenhauer

tatuś Artura Schopenhauera
popełnił samobójstwo
tym samym skazując
swojego syna
na życiową udrękę

drogi Arturze
nie pomogły ci Upaniszady
i Mądrość Buddyjska
ani empatia i estetyka

wszystko to jedynie
światłem zastępczym

jest godzina czwarta po południu
widzę cię jak spacerujesz
po Frankfurcie
razem ze swym
śmiesznym psem –
małym diabłem

pewnie myślisz teraz
o nienawistnej matce
i o ojcu powtarzającym ci
w n i e s k o ń c z o n o ś ć :
trzeba żyć Arturze
trzeba żyć

Doceniają i zapraszają

Laureat kilkunastu, jeśli nie kilkudziesięciu stypendiów w wielu zakątkach, większych i mniejszych, na całym świecie. To także mąż i ojciec dwóch synów, gdańszczanin, który na ponownie pokochał rodzinne miasto. Nowe spojrzenie na świat wykuły m.in. dwa wydarzenia sprzed prawie pięciu lat. Narodziny pierworodnego oraz zamach na Pawła Adamowicza, prezydenta Gdańska. Grzegorz wierzy, że najbliższe dekady będą należały do grodu Neptuna.

Podczas rozmowy udało nam się poruszyć cztery ważne tematy (na więcej zabrakło czasu, bo Grzegorz musiał lecieć do Oksfordu, gdzie prowadził warsztaty na temat nienawiści), które są ważne dla Kwiatkowskiego, choć tak naprawdę dotykają wielu z nas:

  • śmierć
  • kultura
  • mała ojczyzna
  • męskość

(kolejna próbka, tym razem muzyczna – jakby co czytaj dalej, poniżej)

Choć podczas poruszanych zagadnień pojawiło się wiele pobocznych wątków, równie istotnych i ciekawych. Na przykład o tym, jak po wydaniu jednego z albumów i świetnej recenzji w zachodnich mediach Grzegorz zachwycony stwierdził super, to otworzy nam drzwi, a jego kompanii z kapeli uważali, wręcz przeciwnie. Teraz będziemy mieli przerąbane w Polsce, mówili. I mieli. Jak zdradza wokalista:

rodacy walili nas sowiecką pałką.

Skłamałby Kwiatkowski gdyby powiedział, że się nie przejmowali. Ale krótko. Nauczyli się robić to, w co wierzą. A wierzą w zmienianie świata m.in. poprzez muzykę. Są autentyczni, prawdziwi. I to doceniają na świecie (widać nad Wisłą jeszcze wielu ma łuski na oczach). Grali na licznych scenach muzycznych. Zaproszeni zostali między innymi do legendarnego programu muzycznego NPR Music, cyklu The Tiny Desk (na You Tubie 8,5 mln subskrypcji). Warto dodać, że w NPR Music występowali m.in. Sting i Saggy, Lewis Capaldi, Bono i The Edge, Coldplay i wielu innych wybitnych artystów. Trupa Trupa niedługo zagrają w BBC Music.

Uczta intelektualna

Przyznam, rozmowa z Kwiatkowskim była ucztą intelektualną, która poruszyła mnie i poszerzyła horyzonty. Nie ukrywam, że ucieszyło mnie, to co Grzegorz powiedział na końcu. Stwierdził, że zadawałem trudne pytania, a właśnie takie lubi. Ja lubię słuchać tak miłe słowa (kto nie lubi, choć Polakom trudno przyjmować pochwały, bardziej są przyzwyczajeni do krytyki – o tym też rozmawiamy).

Tak więc czas kończyć. Lepiej posłuchać rozmowy z Grzegorzem Kwiatkowskim. Zapraszam do 10 (mały jubileusz) odcinka podcastu „Podróż do męskości”.

Życzę także dobrego dnia, wieczoru, nocy (kto wie kiedy słuchacie) i dziękuję, że jesteście i także wspieracie mnie w tej podróży (POSTAW KAWĘ AUTOROWI).

Dziękuję Tomaszowi Snake Kamińskiemu za realizację dźwiękową.

Marcin Dybuk
foto Tomasz Pawluczuk